І ВЕРШ ПЕРАТВАРАЕЦЦА Ў МАЛІТВУ...

Сон Прыснілася сёння маці, — печ распаліла ў хаце, бразнула ў сенцах клямкай і знікла ў пацьме за брамкай... А потым прысніўся бацька, — спытаўся, ці бачыў маці... — Бачыў, у чорным небе растала, як белы лебедзь... Прачнуўся. Нідзе нікога. Бацькі пад крылом у Бога... 8 кастрычніка 2023 г. 22:11.

Спадзеў... Адзін спадзеў лагодзіць і счэзнуць не дае, — хоць лета на зыходзе, цяпла ў душы стае... Агорне золь імглістая, ды будзе вера грэць, што ёсць Любоў прачыстая, — мацнейшая за смерць... 28 жніўня 2023 г. 20:27.

Страх Хрыстос нарадзіўся ў сэрцах усіх, хто за Ім ідзе, хто свята свой лёс даверыў слядам на сляпой вадзе... Вастрэйшы за дзіду ката душу працінае страх. Ад веры святой да здрады — заўсёды кароткі шлях... Не кане ў нябыт трывога ніколі ў Яго вачах, — пакуль на крыжы Галгофы жывым застаецца страх... 26 снежня 2023 г. 6:32.

Пытанне... Перачакаць, перамаўчаць... Прайсці і не заўважыць... Каб потым Госпада спытаць: — За што мне гэта чаша? Я ж так пабыць яшчэ хацеў жывым сярод памерлых... Як Лазар, на чацвёрты дзень паўстаць з магільнай цемры... На гэта Госпад адказаў: — Было б чаму здзіўляцца, — таму, хто ўсё перамаўчаў, — да зор не дакрычацца... 4 студзеня 2023 г. 17:33.

Анёл Твой анёл-чарнарабочы паслухмяна кожны дзень следам за табою крочыць, неадступны, нібы цень... Нават ноччу, калі ў цемры патанае небасхіл, спаць і бачыць сны прыемна пад страхой ягоных крыл... І за вечнасці парогам твой заступнік дарагі слёзна ўкленчыць перад Богам, каб забраць твае грахі... 2 снежня 2023 г. 15:00.

Шлях «Паеду ў Ліду па вершы…» Хрысціна Лялько У Рым, у Варшаву, у Ліду па шчасце, надзею, вершы услед за сваёй Планідай паэты вандруюць пешшу... На гэтым шляху цярновым да сценаў святых бажніцаў паэты знаходзяць словы, якімі можна маліцца... Галоўнае — не збаяцца дазвання свой лёс даверыць Таму, хто дае вяртацца дадому з ружанцам веры... 2 красавіка 2023 г. 10:43.

Дарыць святло... Элцы Няголавай Ёсць незвычайнае майстэрства, яно не кожнаму даецца, — уменне усміхацца сэрцам — дарыць святло чужому сэрцу... Хоць не заўсёды удаецца, пакуль жывеш — душа імкнецца камусьці усміхнуцца сэрцам — так светлыня перадаецца... І мне чамусьці падаецца, (я не зрабіў тут адкрыцця), хто без святла пражыў у сэрцы, — той не разгледзеў сэнс жыцця... 25 кастрычніка 2023 г. 20:30.

Дзякуй!.. Ахвярую Антаніне Хатэнцы Ніцай начы дзяруга... Сэрца — нязгасны Зніч... — Дзякуй, сястра па Духу, за тое, што ты гарыш!.. Кожнаму па заслугах адмерае зорны Віж... — Дзякуй, сястра па Духу, за тое, што ты баліш!.. Шэпча анёл на вуха: — Рана у рай ляціш... — Дзякуй, сястра па Духу, за тое, што шлях святліш!.. Душа ўцвікавана скрухай за ўсіх, хто нясе свой крыж... — Дзякуй, сястра па Духу, за словы, што ўчула звыш... 14 ліпеня 2023 г. 13:30.

Аўтапартрэт Ні ад кога не сакрэт — фарбай акварэльнай я малюю белы свет у танах пастэльных. Пэндзаль — гук. Душа — мальберт. Думкі рысай тонкай я малюю белы свет, — як мастак ікону... Каб зрабіць аўтапартрэт, між аблок начую... Покуль я малюю свет, — Бог мяне малюе... 27 снежня 2023 г. 7:27.

Мабыць... Тут даўно няма каму маліцца, памянуць спачылую душу... Сосны у забытую капліцу просяцца на светлую Імшу... Мабыць, яшчэ доўга будзе сніцца у трывожных, навальнічных снах, як асірацелая крыніца плача рушнікамі на крыжах... 7 траўня 2023 г. 14:47.

Сад Скінуўшы лістоты паранджу, у чаканні грэхаачышчэння Сад пад кроплі светлыя дажджу твар падставіў, стаўшы на калені... Між галін азяблых груш і сліў стоена да ранку слухаў вецер, як аб дараванні Сад маліў Госпада за першы грэх на свеце... 2 кастрычніка 2022 г.19:32 г.

Вянок Круціш думку так і гэтак, да радка снуеш радок, каб са слоў — сабраных кветак — атрымаўся верш-вянок... Збоку гледзячы, здаецца — пальцы слухае сцябло... Толькі вось чамусьці рвецца — не сцябло — само жыццё... 27 снежня 2023 г. 7:50.

Пастух Каб хутчэй радоўка летняя прайшла, — клаў заўжды алоўкі ў торбу пастушка... З самага світанку да зыходу дня маляваў буслянку, кветку, гусяня... Шчыра каляровіў навакольны свет... Кожнае карове падарыў партрэт... Мог бы стаць Ван Гогам, Босхам, Пікасо.... А па волі Бога — стаў падпаскам слоў... 11 чэрвеня 2023 г. 13:40.

Меч і плуг Жыццё чарговы робіць круг... Набыткі нараджаюць страты... З адной руды — і меч, і плуг... З адной крыві — вой і араты... Знікае ў вечнасці ланцуг, хоць звенчакоў не так багата, — то пераплавяць меч на плуг, то воем зробіцца араты... 7 траўня 2023 г. 11:39.

Адысея Вайна па свеце слёзы сее, пускае прахам гарады... Сягоння столькі Адысеяў шукаюць Боскія сляды!.. Бягуць ад горасных напасцяў, але ад Лёсу не ўцячэш... З сабой загубленае Шчасце у чамадан не пакладзеш... І як бы іх ні частавала Чужына з поўнага каўша, — дадому ў незагойных шнарах аднойчы вернецца Душа... 5 студзеня 2024 г. 12:50.

Заміж малітвы У нас з табой адна трывога, адна надзея і адчай... Ты намі вымалены ў Бога — Святы заступнік Мікалай... Калі закончыцца дарога, і, як рака, змялее час, — абарані ад волі Злога, аддай у рукі Бога нас! 19 снежня 2023 г. 23:30.

Калі... Калі радку руку даеш, што не баіцца смерці, — маўчаннем вымалены верш, бы стрэмка ў тваім сэрцы... Калі для скамянелых слоў душы не пашкадуеш,— твой верш, нібы біблейскі Ёў, ў Эдэме заначуе... Калі радку жыццё даеш, з ім дзелішся трывогай, тады становіцца твой верш — малітваю да Бога... 26 снежня 2023 г. 22:40.

Бітва На белым снезе – чорных літар кроў... Алесь Дуброўскі Ніхто не разгадаў яшчэ пакуль, адкуль на іх сыходзіць Азарэнне... Паэты не хаваюцца ад куль, вымольваючы літасць на каленях... Паэты не хаваюцца ў бліндаж слоў халастых і рыфмаў недакладных. Ім не патрэбны моўны камуфляж для маскіроўкі сэнсаў барыкадных... Наперакор бязрадаснаму дню паэты не маўчаць аб набалелым... Яны заўжды на лініі агню з пазнакамі ад лазерных прыцэлаў... На белым снезе – чорных літар кроў... Той не паэт, хто не ідзе на бітву з самім сабой, каб выжыла Любоў, што верш ператварае у Малітву... 1 чэрвеня 2023 г. 23:27.

Зло У засені прысад сучасныя лапахіны сякуць бацькоўскі сад, а мы маўчым застрашана... Схаваныя ў сабе, праз лёд вакон падвоеных мы тых, хто у журбе, не чуем стогнаў стоеных... На моўны вералом глядзім з нямой апаскаю... Змірыўшыся са Злом, — мы сталі яго часткаю... 27 ліпеня 2023 г. 22:03.

Свята На свеце святаў так багата, ды найчасцей — чужых багоў... Калі не створым сабе свята, — яго не створыць нам ніхто... Боль у вачах паселіць страта, аглухне радасць у званах... Калі не створым сабе свята, то гэта свята створыць страх... Госць на Раство увойдзе ў хату, схаваўшы неба у вачах... Калі Яму не створым свята, — Дух ператворыцца у прах... 5 студзеня 2024 г. 7:20.

Хрыстос уваскрос! Хрыстос уваскрос, — як ніводзін з багоў! Хрыстос уваскрос, — як зямля напрадвесні! Хрыстос уваскрос, — каб вярнуць нам Любоў і Веру, што й мы, — як і Ён, уваскрэснем! З пакутаў і слёз, з акрываўленых кроз: Хрыстос уваскрос! Хрыстос уваскрос! Хрыстос уваскрос! 16 красавіка 2023 г. 6:40.