ВЯРТАННЕ З прытульна-тлумнага Парыжа, З гасцін Швейцарыі і Рыма Вярнуўся ў роднае зацішша Ён Духам вечным Пілігрыма...
Ён крочыць позіркам відушчым
Над краем льсніць нябёсаў брама, |
![]() |
* * * Прытулілася да Адама, Прытулілася да Марылі... Запрасіла ў свой схоў альтана, І анёлы крылом акрылі...
Да музею вядуць прыступкі,
Тхне эпоха і вершы ўзносіць
А пакуль што яго з партрэта
Беняконі, касцёлу брама, |
Глядзі таксама:
Ірына БАГДАНОВІЧ :: РЫЦАР СЛОВА І ДУХУ ::